Bir insan, kaç yaşına varırsa varsın,
Gözlerinde tükenmez bir çocuk kalır.
Anladığında hayatın yükünü,
Dilinden dökülen tek kelime: Anne olur.
Varlığında dünya en güvenli liman,
Kucağında huzur, kalbinde iman.
Vardırsa sarılır, dağılır dertleri,
Yoksa savrulur, darmadağın geceleri.
Yaş kaç olursa olsun,
Ömür ne kadar dolsa da,
Anne deyince titrer insanın içi,
Yüreği birden küçülür,
Çocuk olur yeniden.
Anne,
Gidenin ardından kalan boşluk,
Sesini duyamadığında kanayan soluk.
Anne,
Yokluğunda büyüyen koca bir çığlık,
Varlığında dinen en derin fırtına.
Bir insan,
Kaç yıl yaşarsa yaşasın,
Anne derken ağlar,
Varsa sarılır,
Yoksa dağılır...