Bir Kadının En Büyük Erdemi

Bir kadın, sessizliğin içinden doğan bir sükûnettir,
Söze ihtiyaç duymadan kalplere dokunan bir hikmettir.
İnce bir gülüşle acıları hafifleten,
Kimsenin göremediği yaraları fark eden bir rahmettir.

Gözleri, dünyanın unuttuğu iyilikleri saklar,
Kalbi, en sert taşlara bile merhametle bakar.
Duyarlılığı bir yük değil,
Kâinatın bütün seslerini duyan bir kudrettir aslında.

Bir kadın, kırılganlığıyla değil,
Kırıklarını zarafetle taşımasıyla güzeldir.
Kimse bilmez neye sabrettiğini,
Ama o yine de her sabah umutla yeşerir.

Erdemi; yüksek sesle konuşmakta değil,
Sessizce iyiliği çoğaltmaktadır.
Bir dokunuşunda güven, bir bakışında huzur vardır;
İnce kalpliliğiyle dünyayı bile incitmeden anlar.

Ve bil ki…
Bir kadının duyarlılığı, yaratılmış en büyük şiirdir.
Onu anlamaksa, kalbinin kapısına saygıyla varıp
Sessizce oturabilmektir.