Yanına mı gitsem, yoluma mı?
Kalbim seni çağırıyor her an,
Adımlarım suskun, gözlerim yorgun,
Sevdanın gölgesinde kaybolmuş bir insan.
Yanına gitsem, düşer mi yalnızlık?
Gözlerinde bulur muyum huzuru,
Yoksa daha mı derinleşir boşluk,
Duygularımın labirentinde kaybolur muyum?
Yoluma gitsem, unutur muyum seni?
Her taş, her rüzgar adını fısıldar,
Ama belki özgürleşir ruhum,
Zincirler kırılır, yorgun kalbim dinlenir.
İkisi arasında bir karar var,
Bir yanda aşkın sıcak nefesi,
Diğer yanda kendi gölgenin sessizliği.
Ve ben, iki yol arasında bir rüzgar gibi,
Savruluyorum, savruluyorum…
Belki de yanına gitmek,
Beni tamamlar da,
Yoluma devam etmek,
Beni ben yapar…