Bir Manşet Düşüyorum

I.
Öznesi yüklemine çok uzak kalmış bir cümlenin sonuna doğruyuz şimdi senle ben.
Yazılmış olanları ve yazılacakları istisna tutuyor bir yanımız.
Asla yazılamayacak olanları oturup konuşalım istiyoruz.
Elimize tutuşturulan dilsizliği alıp köşemize çekiliyoruz her birimiz,
Belli etmiyoruz başta ama uzun susuyoruz bu kez.
Dinliyorum.

Beyaz bir çarşaf seriyorum gururdan ağırlığımın üstüne,
Temizliyorum bana kalanları,
Kulağıma çaldığın bütün zehirleri yutuyorum.
İçimde seni inkâr eden her ne varsa, tümünü reddediyorum senin dışında,
Danışıklı dövüştüğün tüm kavgalarımızı en  içten kabul ediyorum.
Başın tomurcuk verdi diye yok saydın dikenini, biliyorum.
Geçtiğim yolların birinde,
çarpışıp düşen dönengeler yetiştiriyor bir bahçıvan.
Kökünden habersiz uzayanı kesip atıyor, gördüm.
Bir bahçıvan kii bu, acımıyor kendi diktiğine,
Bana kim, nasıl acısın, diyorum.
Senin dışında.
Dönüyorum.

Boyasına sarı katılmış bir yaprakla karşılaşıyorum yorgun bir defterin arasında.
Yaprakları çiçek kabul ediyorum ben,
Ve kuru bir yaprağın bile seni hatırlatmasına gücenmiyorum,
Bütün gücenmişlerin adına çiçek kurutuyorum , senin dışında.
Saklıyorum..

Yarına bıraktığım bütün şiirleri, şarkıları, sözleri, cümleleri, cümbüşleri, adına 'işte sensin' diyebileceğim her şeyi bugün tüketiyorum.
Uzak geliyor, senden ertesi.
Bir karıncanın yükünü dahi kendimden taşırıyorum.
Senin olmadığın bütün çatılı haneleri reddediyorum, senin dışında..
Çaldığım her kapı bir gün açılacak,
Bekliyorum..


II.
Deneyerek öğrendiklerimi yanıma almadan çıktığım bir yolun sonuna doğruyum şimdi tek başıma,
Sana doğru adım atabildiğim ve atabileceğim tüm patikaları istisna tutuyor bir yanım.
Hiç bir zaman mesken edinemeyeceğim yolları oturup konuşalım istiyorum.
Bütün öteleri yakın ediyor ayaklarım,
Senden ötesini reddediyorum, senin dışında..
Arıyorum.

Kurduğum bütün düzeni bozuyorum,
İyi huylarımı bırakıyorum yol ortasında.
Belli etmiyorum başta ama uzun yürüyorum bu kez.
Seni tanımadığını söylüyor çaldığım bütün kapılar,
Yüzüme kapanmalarına kızmıyorum,
Bir kapının da yıllardır beklediği birilerinin olduğuna inanıyorum.
Pencersiz bir eve varıyorum yolun sonunda,
Çiçekli balkonumu yanımda getiriyorum .
Hoş geldin, diyor açılmayan kapının ardından biri.
Sesin de imtina ediyor bizden, senin dışında.
Tanıyorum..