Bir Taşın Kalbini Eritircesine

Bir taşın kalbini eritecek kadar sevdim seni,
Soğuk dağların sessizliğini yumuşatır gibi.
Ne zamana yenildim, ne de mesafeye,
Kalbim yalnızca sana çarptı her seferinde.

Sevdam ateş değil, kül bırakmaz,
Su değil, söndürmez;
Toprak gibi sarar, gökyüzü gibi saklar…
Sen bilmezsin belki ama ben öyle sevdim seni.

Kalbimi açsam görürdün izlerini,
Adının kazındığı derin çizgileri.
Bir taş bile yumuşardı böylesi aşkla,
Ama senin kalbine yetmedi sevgim.

Bir taşın kalbini eritircesine sevdim,
Ve öğrendim; en ağır yük,
Karşılık bulmayan sevgidir.