Bırakın Uykularımı

Her gece kimin rüyasında geziniyorum,
Bilmiyorum, belki de sizin uykularınızda…
Ama artık yoruldum sessiz gecelerden,
Bırakın uykularımı, uyuyayım biraz da ben.

Gözlerim kapanırken bir umutla dalarken,
Bir parça huzur ararken karanlıkta,
Siz geliyorsunuz, kırıyorsunuz sessizliğimi,
Uykularım parçalanıyor, düşlerim yitiriliyor.

Her yıldızın altında bir sessizlik varken,
Her ay ışığında bir dinginlik saklıyken,
Neden hep ben uyanık kalmak zorundayım?
Bırakın gecem benim olsun, yalnızca benim.

Rüyalara dokunmadan, hayalleri karıştırmadan,
Bir gece de ben dinleyeyim kalbimin sesini,
Siz gelmeden önce, uyuyayım özgürce,
Bırakın uykularımı, geceyi benimle paylaşmayın.

Ve belki bir sabah, ışık vurduğunda pencereme,
Ben gülümseyerek uyanacağım kendi rüyamdan,
Çünkü her geceyi çalan ellerden uzak,
Uykularım benim, sessiz ve derin…