Biraz öğüt

Yokluk bu başa bela
Ümit ettirmez insanı
İnsanın adam olanı âla
Yere düşürmez insanı

Dost edin kendine çocuk
Paradan daha değerli
Arkanı döndüğünde
Güvenli hissetmeli

Karagüne varmadan
Dostunu secemezsin
Her yanında olana
Arkadaş diyemezsin

Gülerken gördün birini
Ağlarkende gördün mü
iyi günde yanındaydın
Hiç derdini sordun mu?

Ben yazarım sen oku
Tanirsin belki düşmanı
Hayat dersi almadan
Anlayamazsın bunları