3-4 sene önce birisi bana' inşallah sevmeyi öğrenirsin!' demişti , kırmamak adına susmayı tercih edip cevap verememiştim ama aklımın bir köşesini hep meşgul etti bu söz ve devamında gelen kendince dua niteliğindeki bedduası... bana sevmeyi öğretenler tanımadığın bir insan nasıl seviliri öğretmediler maalesef ve sevmek bencillikle örtüşen bir şey değil benim lugatımda... karşılığı olmasa da severim ben , eğer duygularımda samimiysem... hep yanında hep arkasındayımdır mesela o bilse de bilmese de... Karşılık vermedi diye sevdiğimi kırıp incitmeye de çalışmam mesela ... yanında olmam gerektiğinde yanında olmak için her türlü mücadeleye hazırımdır , kaçmam, saklanmam , başım diktir, kendimi acındırmam , başkalarını suçlamam , yaptıklarımın da arkasındayımdır yapamadıklarımın da...