BIZDEN VAZGEÇME

Bilseydim keşke ömrümün en güzel günlerinin senin yaninda nefes aldığım zamanlardan ibaret olduğunu. Bilseydim de o günlerde kirpiklerimi bile kirpmadan o mavi gözlerine bakar seni gözlerime hapsederdim . Ah be ömrüm nasıl zor geliyor kalbimin içindekileri yok saymaya çalışmak . Kalbimin içindeki bu yangını susturmak , beni gün geçtikçe bitiriyor .
Başkası senin gözlerinin içine bakacak . Benim bakmaya kiyamadigim, bakarken korktuğum gözlerine şimdi bir başkası bakacak. Bu gerçek canımı çok acıtıyor. Ben seni ömrüme hapsetmişken, kalbimi senin kalbine mühürlendirmişken, bana bu kadar yakınken bir o kadar senden uzak yaşamak . Artık gözlerine bakıp , sen benimsin diyememek . Bu nasıl acıdır böyle ? Sanki hiç geçmeyecek gibi , dinmeyecek gibi içimdeki sızı .
Kalbim çok ağrıyor anne, hani sen kıyamazdın bana hani çok severdin beni anne.
Neden şimdi acımı dindiremiyorsun senin aklına gelir miydi bu kadar canımın yanacağı.
Ben çok özledim , ben onu çok özledim.
Bana sarılmasını, öperken hep gidecekmiş gibi beni koklayarak öpmesini. Ben onu çok özledim .
Nolur bana biseyler söyleyin , mutlu sonla biten hiç mi hikaye olmaz .
Aşk neden var ? Canımız yansın diye mi ? Hep benim sandım, hiç gidemez hep yanimda kalır sandım, el ele herşeyi geceriz sandım .
Bilseydim en mutlu günlerimizin mesafelerle olduğunu yüz sene yine beklerdim.
Gel gel nolur gel bırak her şeyi bırak herkesi gel gidelim buralardan gel kimseler bulamasın bizi .
Gel yok olup gidelim . Ama biz olalım tekrardan , ikimiz olalım. Ben, senin kaderim olduğuna inanıyorum. Nolur gel kaderim ol , nolur beni sevmekten vazgeçme, nolur bizden VAZGEÇME ...