Bize ne oldu?

Yüce eflâğı* inletirdi hasretim,
İncindin mi deli gönül sana ne oldu?
Bakmaya doyamadığım ela gözlerin,
Bilemedim bana neden el oldu?
Ne tatlı konuşurdu dillerin,
Sözler bitti bana lâl oldu.
Öyle acıyor ki şimdi yüreğim.
Yandı, yandı kor oldu.
Uyku diye yattığım her gece.
Her gece , bana zehir oldu.
Ağladım, utandı yağmur dindi,
Yattığım döşekti , mezar oldu.
Ümitsiz baharları gözler çiçeğim.
Zemheri vurdu , talan oldu.
Hemdem* sanardım seni ;
Karanlık kafesim çâr* oldu.
Enhar-ı aşka* bıraksam kendimi.
Sen gelene dek tutsam nefesimi.
Zalim derhin* beklesem visalini.*
Söyle gönül bize ne oldu?
Tuttu feleğin bedduası.
Ben ahizar* sen ağyar* oldu.

(Hemdem: can dostu *çâr: parçalanmak *enhar-ı aşk : aşk nehiri *derh: dünyanın zamanın *visal: sevgiliye kavuşmak *ahizar: çok ağlayan *ağyar:başka biri başkalaşmak *Eflâk : gezegenler gökyüzü ).