BOŞ ÇERÇEVE

Şimdi ise duvara astığım boş bir çerçeve saatlerce bakıp dursam da ona biliyorum sen yoktun
Gitmek kolaydı sana hep sen giderken avuç aralarıma sıkıştırmıştım resmini ellerim ile katladım
Sen görme diye;
Sana dair ne varsa içimde sen bilme istedim ihanet etmezdim sana yine de çıkar gelirdim sana kırardım, dökerdim ama yine sana dönerdim
Şimdi ise duvara astığım boş çerçeve gülümsüyor bana sanki her şeyi biliyor gibi bakıyor bana
Senden kalan tek hatıra içi boş bir çerçeve elimde katlanmış bir resim şimdi ise bende ihanet edeceğim sana
Resmini kattım kitabımın arasına örtüyü örtüm çerçeveye ne sen dönersin ne de ben daha gelirim buraya..
Kalbim sığınaklarını birer birer terk ediyor yavaş yavaş açılıyor kapılar kara basan gibi çöktüler üstüme korkularım ele geçiriyor sanki Bedenimi, dinlenmek için uğradığım sokaklar ışıklarını kapatıyor bana
“Sen artık bende değildin biliyorum şunu bilmeni isterim ki sende artık bende değilsin”
Hava kararmaya başladı kendim ile Baş başayım yine anılar tekrar ediyor sanki acı günleri zihnimde
Sanırım bir tek gece anlatıyor seni bana,
Yıldızlar saçların oluyor takılıyor saç tellerine, anladım ki seni özlemek her zaman iyi değilmiş sahi sen özlüyor musun beni
Ne kadar uzakta olursan ol mutluluğum hep senin adındaydı hiç gelmeyecek gibi olsan da yine de bilmeni isterim ki seni özlemeyi en çok yüreğim bilirdi
Sen istersen gece istersen gündüz olurum yağarım saçlarına Dudaklarımın izi kalır omuz çukurlarında