BOŞLUK

İnsan kalabalıklar içinde de yalnızdır aslında.Bir an mutlusun ama bir an sonra boşluğa düşersin.İnsan bazen kaçtım ,kaçabilirim sandığı cehenneme yeni baştan tutulurmuş.Bir an tamam bitti kurtuldum sanırsın ama aslında hayat tamda o an başlatır ,senin için yazdığı planını.Bir cehennemde büyüdüm,her gün içten içe ölüp yaşama savaşı verdim.Her gün bir yara açıldı kalbimde ,sararım sandım, yanıldım.Kaçar kurtulurum sandım, bağlanıp kaldım.İnsan bazen anlaşılmak istiyor,sesi duyulsun istiyor.Günlerce,aylarca içinde bastırıp büyüttüğü duyguları gelip sarıyor insanı.Mutlu oldum,unuttum,iyileştim derken tutulup kalıyor boşluğa.Boşluk çekiyor insanı içine ,kalbalıkta kaybolup gidiyor insan.