BOZYAKA HASTANESİ
Bozyaka hastanesinin önünde can pazarı
Herkes hastasının peşinde
Ben ise can derdinde
Gelen geçen ah vah dillerinde
Bir benmişim nefes alama derdinde
Çaresizlik sarmış bırakmaz ellerimden
Bozyaka hastanesi ya al canımı ya ver canımı
Beni getirip attılar bu hastanenin bir köşesine
Benim gözlerim bir tanıdık görme peşinde
Beni bir o köşeye bir bu köşeye sürüklediler
Her tarafım perişan kanlar içinde
Ben ölüme giderken canımı diktiler her yerinden
Beni kapattılar bir kör odanın birine kimsesiz gibi
Ne yemek nede su içebiliyorum
Verseler de hiçbir şeyden tat alamam ki
Bozyaka hastanesi cesedim sende kalmasın ne olur
Daha yapacak çok şeyim var yolum uzundur
Geceleri bedenimdeki yaralar sancıyor
Gözlerimi tavana diktim yaralarım kanıyor
Beynimdeki düşünceler ağır geliyor
En çokta yüreğimin içi yanıyor
Yüreğimin dermanı seni bekliyorum
Şu bozyaka hastanesinin içinde
Sen bir gelsen bedenimi soyutlarım her acıdan
Hadi çık gel yüreğimdeki yerin ağır basıyor
Şimdi oğlum dışarı çıktı biliyorum ağlıyor
Arkasındaki dağ yıkıldı sanıyor
Yıkılma oğlum yıkılma dik dur
Arkandaki dağ hala nefes alıyor
Kızım bir o yana bir bu yana savruluyor
Baba bir şeyin var mı diye bana sesleniyor
Baba bir şey istemisin yanındayım işte diyor
Yok kızım yok bir yüreğimin sancısı var durmuyor
Bir de sevdiklerimin özlemi var
Ha kızım bir de bozyaka hastanesinde olduğumu hiç kimseye söyleme
Kim sorarsa uzun yolculuğa çıktı de
Benim bu halimi hiç kimseye bahsetme
Arkanızdaki dağın yıkıldığını kimseye söyleme
Sizi güçsüz kimsesiz sanmasınlar kimseye söyleme
Bizim dağımıza kar yağdı diye kimseye söyleme
En kısa zamanda arkanızdaki dağ gelecek
Bozyaka hastanesinde olduğumu hiç kimseye söyleme
ALİ TEMEL 19.06.2017