Yusuf’un kıssasında saklıdır bu sözün ağırlığı,
Karanlığın ortasında bile
Rabbin yazdığı umut ışığıdır.
Kuyu dar olsa da rahmet geniştir,
Ve her sabır, vaktini bekleyen bir bahardır.
Bugün ağlıyorsan…
Gözyaşın kaderine yazılmış bir temizlik gibidir,
Yüreğini arındırır, kalbini hafifletir.
Hiçbir damla boşa akmaz,
Hiçbir hüzün sebepsiz değildir.
Yarın mutlaka güleceksin…
Çünkü Allah, acının ardına ferahlık,
Karanlığın sonuna sabah gizler.
Kuyudan çıkan Yusuf’un yüzündeki nur gibi
Senin yüzünde de tecelli eder o gün
Rabbine güvenmenin huzuru.
Bugün ağlayan kalbin,
Yarın sevinçle taşacak belki;
Düşen omuzların tekrar doğrulacak,
Kırılan yanların yeniden tamamlanacak.
Ve anlayacaksın ki…
Her gözyaşı, gelecekteki gülüşün
Toprağa düşmüş bir tohumuydu.
Sabretmen gerekiyordu,
Ve sen sabrettin…
Allah da sabredenleri en güzel sona ulaştırandı.