Bulamazsın, Seyyahım
Ben Bir Göçebeyim

Altın kafese konuldu bedenim,
Ne sözüm kaldı, ne dilim.
Bir gün göç eder giderim.
Benim bu bedenim.

Beni bana bıraksınlar.
" Hiç " olmadan bu bedenim,
Beni uzaklara uçursunlar...

Kalmışım demirler arasında,
İnsansız bir ucûbeyim.
Ne beni duyar bu kulaklar,
Ne söyler bu şarkılar,
Her satırda kaleme aldığım,
Âhımdı bu bedenim.

Bıraksınlar beni,
Çünki ben Seyyahım.
Uçsuz bucaksız bir gölgeyim,
Sevdâmdır benim kaderim.

Alnıma yazılı bir bulutsu sesin,
Uçtan uca ters yüz ediyor geceyi.
Bir toz bulutu olsaydım üzerinde, ebedî.
Savrulurdum her tarafa,
Tutunurdum mırıldandığın şarkılara...

Oradan oraya göç ederken bu yüreğim,
Nasıl dayanır sensiz, söyleyeyim...
Bakmışsın ki bir oradayım bir burada.
Ne beni görür bu gözlerin,
Ne de hisseder bu yüreğin.
Çünkü ben bir altın kafesteyim...