Zaman çare olmadı seni unutmama
Bir damla su dökmedi yürek yangınıma
Küçük bir ışık yakmadı karanlığıma
Gündüzlerimin karanlık oluşu senin mirasın canımın acısı
Vazgeçmedi gözlerim hiç hüzünlü bakmaktan
Terkedilmiş sokaklarda seni beklemekten
Vazgeçmedim Yokluğunla konuşmaktan
Çektiğim zulüm içimdeki yaramsın canımın acısı
Sensiz ellerim soğuk bir kış ülkesi
Kalbim ise yanan bir çöl ateşi
Yüreğim Terkedilmiş bir hasret sokağı
Çilelelere teslim oldu artık gönlüm canımın acısı
Deli gönlüm sevdana yenik düşüyor
Gönül ağrım tuttukça gözyaşlarım akıyor
Ruhum bilinmez bir meçhule doğru gidiyor
Sabır taşım eridi bitti canımın acısı