Ah cevahir !
Ne yorgunluk be.
İnsaf var mı çay bardaklarında.
Çünkü, ardıma koymayışım,
Bir yüreğin kirveliğini yapıyor yol boyunca.
Aynalardan düşüyor meyusluğum.
Cevahiri göklere çıkartıyorsunuz yine.
Bu iyi.
Bir pastayı tadar gibi asfalta bırakıyorsunuz sonra.
Bana bu gayretin nedenini anlatın.
Size ne olacağımızı söyleyeyim.
Kaderimizden önce..
Çarşaf çarşaf denizler biliyorum.
Yaşlı bir kalple tepeyi çıkmamız gerekiyor.
Baston diye veriyorlar özgürlüğümüzü.
Düşüreceğimizi bile bile yürü diyorlar sonra.
Hanidir yaramızda kaymıyor mutlu şiirler.
Kızmayın onlara.
Sır gibi saklıyor gözlüklerimizi.
Kör değiliz, henüz görmek istemiyoruz.
Umut girift bir yalnızlığa, Son makyajını yapıyor.
Mutlu sanıyoruz.
Mutlu muyuz ?
Bilmiyoruz.