Çocuk kalbi diye bir şey var ; kötülük nedir bilmez, nefret nedir bilmez, herkesi sevebilecek potansiyele sahip kalplerdir onlar. Güzel çirkin ayırt etmez mesela ,sınıf farklılığı nedir, zengin fakir ayrımı bilmez. Irkları bilmez ; Sen kürtsün sen lazsın demez…Hassas kalplerdir onlar çabucak kırılıverir ama büyükler gibi gereksiz gurur da bilmez o kalpler bir gülüşe tav oluverir. Maalesef ki sevmeyi bilmeyen biz büyükler öğretiriz o kalplere nefreti, bencilliği, ırkları, zengini fakiri…Demem o ki biz onlara değil bırakın onlar bize öğretsin sevmeyi, insan kalabilmeyi...