ÇOK SEVMEK

Her sevgi affedemez her şeyi. Çok sevmek ilaç olmaya yetmez bazen. Öyle ki, çok sevdiği için enkaz altında kalır insan. Sırf sevdiği için yanabilir. Sevgi, acıdır. Sevmek, yangın yeri. Kendi içinde o kadar savaş veriyorsun ama kimse sana cesur demiyor. Sırf emek verdin diye binlerce kez şans tanıdığın, hayatından belli bir zamanı ona ayırdığın için arkanı dönüp de gidemediğin, sırf o tanıdık hissi var diye vazgeçemediğin her şey koca bir yeter artık haline geliyor. Güzel seviyor” dediğimiz insan sevmeyi unuttu. “Kesinlikle değişmez” dediğimiz insan değişti. “Beni asla yarı yolda bırakmaz” dediğimiz insan tam yarı yolu geçtikten sonra bıraktı. Demek ki insanlar değişebiliyormuş, o yüzden kötü olmadığımız sürece hep kaybedeceğiz. Ben seni kötüleyemem hiç. Çiçekli bir yol vardı yürüdüm derim. Kimsenin kimseyi umursamadığı bu dönemde size dair en küçük detayları bile aklında tutan birini kaybetmeyin. Ayaklarıma dikenler battı ama her ormanda böyle şeyler olur derim.Artık hayatımda kendimde dahil hiç kimseye olduğundan daha da fazla anlam yüklemiyorum çünkü ne eksik ne fazla ben bu kadarım aynı şeyler karşımdaki insan içinde geçerli. Hiçbir insana olduğundan daha fazla bir anlam yüklemenin hiç lüzumu yok.