Davranışlarımızı Yöneten Ne?

İnsanlar tarih boyunca davranışlarının sebebini açıklamaya çalışmışlardır. Her insan farklı bir karaktere sahip. Istekleri, hayalleri, düşünceleri birbirinden farklı her insanın.
Psikoloji bilimi bu yüzden çıkmıştır. Insanın davranışlarının sebebini bulmak için. Karakter nasıl oluşur? Aynı olaya neden her insan farklı tepki verir?
İnsan hayatı boyunca bir şeyler için çabalar. Bu çabalarının, acılarının sebebini bulmak isterler bilim insanları. Psikoloji bilimi kendi arasında en az 8 en çok 29 bölüme ayrılır. Ve ona bağlı birçok bilim dalı daha var. Ona rağmen insan davranışlarını net olarak açıklayabilmiş değiller.
Peki bütün insanların tek bir amacı olabilir mi? Bütün hayatımızı aynı amaç uğruna geçiriyor, aynı sonuca farklı yollardan gidiyor olabilir miyiz? Büyük bir ihtimalle...
Birçok bilim insanının açıklamalarına göre insanların tek bir amacı var; mutluluğa ve huzura ulaşmak.
Peki tek bir amaç varsa niye hepimizin farklı istekleri var. Mutlu olmak için kim neye ihtiyaç duyuyor? Önemli olan bu. Mesela günümüzde birçok insan para için çabalıyor. Hatta para uğruna sevdiği, inandığı her şeyi, herkesi harcıyor. Bu da bir nevi mutluluğa ulaşma çabası. Istediği kadar paraya sahip olduğunda mutlu olacağına inanıyor o insan.
Oysa ihtiyaç hiyerarşisine göre önce biyolojik ihtiyaçlarımızı sonra psikolojik ihtiyaçlarımızı tamamladığımız da mutluluğa erişmiş oluyoruz. Bu teoriye göre hayatını devam ettirecek kadar paran varsa, sevdiklerinle birlikteysen ve gerekli saygıyı görüyorsan daha fazlasına ihtiyaç duymaman gerekiyor. Peki o zaman insanlar neden ihtiyacından daha fazlası için çabalıyor? Hatta bu uğurda sevdiklerini harcıyor? Az bir parayla mutlu olacakken neden daha fazlası için uğraşıp mutsuz ediyor kendini?
Sebebi günümüz koşulları, kapitalizmin doymak bilmeyen insan modeli olabilir mi? Çünkü günümüz de gördüğümüz, duyduğumuz, izlediğimiz her şey bize hep daha fazlasına ihtiyaç duyduğumuzu, daha çok para harcayıp daha çok tüketmemiz gerektiğini söylüyor. Çevremizde ki her şey bize çok para kazanırsak mutlu olacağımızı söylüyor. Biz de hayatımızı bu uğurda geçiriyoruz. Ama aslında yaptığımız şey daha fazla çalışıp yöneticilere para kazandırıp, devamlı olarak kölelik yapmak. Ve bunun sonucu olarak günün sonunda daha çok mutsuz olmak. Bu döngünün içine hapsolup çok para kazanmak için geçiriyoruz zamanımızı. Ve istediğimiz paraya asla ulaşmayıp daha fazla mutsuz oluyoruz. Çünkü bize öğretildiği gibi mutlu olmak için fazla paraya ihtiyacımız yok. Biz bunu kavrayamadığımız için asla sonuca ulaşamıyoruz. Nöropsikilog Rick Hanson'ın da dediği gibi "Aslında istemediğin bir şeye asla doyamıyorsun" Biz de bu yüzden paraya asla doyamıyoruz. Ve asla mutlu olamıyoruz.

1 kişi beğendi ·

Mukadder Sarı Açıkçası ben biyolojik ihtiyaçların mutlulukla bir bağı olduğunu düşünmüyorum. Hatta şahsi fikrim mutluluk amaç olduğu sürece asla ulaşılamayacak bir ütopya olarak kalacaktır. Bunun yanı sıra bencillesen ,Sadece ben diyen,anlık hazları mutluluk zannedip kapılan ve hiç kimsenin hayatına tek bir tebessüm kadar bile dokunmamış insanlar mutsuz olmaya mahkûmdur. Herşey birbiri için vardır,birbiri için yaşar. Şu anki psikoloji biliminin durmadan ınsanlara aşıladığı yalnızca sensin,senin duyguların mantığı da belki de kapitalizmin bir oyunudur.

17 Mart 2020, Salı 00:54
Zilan Sapan Öncelikle biyolojik ihtiyaçlarını karşılamayan biri duygusal ihtiyaçlara geçemez zaten onun dışında yapı olarak zihnimizin amacı mutluluğa daha doğrusu nihai huzura kavuşmak mutluluk algısı kişiden kişiye göre değişiyor insanlar mutluluğun ne olduğunu ve aslında neye ihtiyaç duyduklarını bilmiyorlar çoğu kişi dolaylı yoldan gitmeye çalışıyor burada kapitalizmin yaptığı ise mutluluğun sadece alışveriş ile para harcayarak olacağını insanlara empoze etmesi bu yüzden insanlar mutluluğu yanlış yerlerde arıyorlar vücudun aslında neye ihtiyaç duyduğunu bilmiyorlar yoksa dediğim gibi biyolojik ihtiyaçlardan sonra sevme ve sevilme ihtiyacını karşılaman lazım bu da diğer insanlarla bağını güçlendiren bir şey bunu ve saygıyı da halledince tek ihtiyacın kendini gerçekleştirme daha doğrusu kendini keşfetme bu keşfetme ise zaten ömrünün sonuna kadar sürüyor

17 Mart 2020, Salı 16:02
Mukadder Sarı İhtiyaçlar hiyerarşisine göre mantıklı bir sıralama aslında. Ancak evinde yiyecek ekmeği yokken ıphone alan insan hangi ihtiyacına cevap veriyor veya hangi dürtüyle hareket ediyor. Bahsettiğimiz varlık insan olunca sıralamalar tanımlamalar geçersiz kalabiliyor ne yazık ki. Aslında huzur ve mutluluk burada bir nebze ayrılıyor birbirinden. Huzur her zaman yaşadığın an ve durumdan mutlu olma sükut halini cagristirmistir bana. Mutluluk ise bu sükunetin,memnuniyetin tatminidir. Ancak sistem insanlara mutluluğu durmadan peşlerinden koşmaları gereken bir şeymiş gibi lanse ettiriyor. Evet biyolojik ihtiyaçlarımız ilk sırada geliyor ancak bana sorarsan insanın bu ihtiyaçlara deli gibi odaklanmak yerine ilk önce kendilerini keşfetmeleri,geliştirmeleri gerekiyor. Belki o zaman mutluluğun orijinal tanımını yaşayabiliriz. ?

17 Mart 2020, Salı 16:52
Zilan Sapan doğru daha önce de dediğim gibi insanlar her zaman sıraya göre tamamlamıyor ihtiyaçlarını ilk sıraları tamamlamadan kendini kesfetmeye çalışan insanlar da var çok nadir de olsa (benim gibi:)) işte bu insanlar gerçekten var olmak isteyen kişiler hayattaki amacını bulmak dünyanı anlamını bulmak isteyen kişiler ama çoğu kişi kendini keşfetmenin farkında bile değil umurlarında da değil zaten toplumun ve sistemin dayattıklarını kabul eden kendini dinlemeyen insanlar kapitalizmin daha çok eşya daha çok mutluluk yalanına inanmaya devam edip hayatlarını maddi değerler uğruna harcamaya devam ederler

17 Mart 2020, Salı 18:01