DEFTERİN SON SAYFASINDAKİ NOT

"Bu şiirler, bir babanın yüreğinden sızan ilk kanamalardır. Kimi hastane koridorlarında, kimi gurbet trenlerinde doğdu. Şimdi sana emanetim Mislina'm: Öyle bir hayat yaşa ki; her dize, torunlarımıza cesaret olsun. Çünkü aşk; ölene dek değil, öldükten sonra başlar...
-Baban, Romanya'da sonbahar yağmurunda"

---Bu kitap; kaybedilmiş bir aşkın, hiç kaybolmayan mirasıdır..."
(Mislina Yılmaz-Schmidt, Heidelberg,)