Deli

''Münzevi'' derim ben bana;
Başaramadım, kalabalık da olmadı ki hiç aram.
Bir saniye yalnız başıma kalsam,
Yapamam, düşünceler vurur başımı;
Duvardan duvara.

Neye ne vakit dokunsam,
Hangi işin odağına dalsam,
''Dost'' diye arkadaşın sohbetine nail olup,
Aşığın merhemi, deva çaydan bir yudum alsam;
Tat alamam, yok dünyayla aram.

Şiir de yazamıyorum.
''Kan şekerin düşük'' diyor doktor,
Kalem de tutamıyorum.
Yaş toprağa ekmişler beni,
Dik de duramıyorum.

Herkes yaşasın, ben yaşamayacağım.
Dünya dönerken ben, düz durmayacağım.
Hayat vuruyor kroşelerini;
Sarsıla sarsıla,
Galiba ben, akıllanmayacağım.

Beceriksiz bi'şairim.
Yok dünyadan haberim.
Kaçmış ciddiyeti ciddiyetimin;
Aklım darmadağın, insanlar bulanık, dünya düzenli,
Latife yapan, avare bir deliyim.

Akıllanır mı deli,
Şiir olur mu şair,
Bu hicret vuslat ile sona erer mi,
Denizin dibinden bakıyorum sana dünya,
Beklediğim gemi, buradan geçer mi?