DENİZ VE MARTI

“Deniz eğildi kulağına Martının,
-Yapma’ dedi ve ekledi...
-Maviliğime aldanıp, dalma sularıma,
balık yaşamıyor içimde artık.
Tebessüm etti Martı.
-Sadece balık için mi dalıyorum sanıyorsun maviliğine?..
-Ya neden?. diye sordu Deniz.
Sen ve ben dedi Martı,
Bir çok aşığın fotoğraflarında aynı karede yer alıyoruz.
Bir çok ayrılanın sakladığı resimlerde de...
Balık yok diye seni terketsem,
o fotoğrafları da terketmiş olmaz mıyım?
-Ben açlığa ayıp olmasın diye değil,
Aşk' a ayıp olmasın diye hala sendeyim..
Deniz Martıya küsmez,
Martı da Denize.
Birbirlerine ne kadar kızsalar da,
umutsuzluk hissetseler de ayrılmazlar.
Başka Denizler ve başka Martılar ikisinin de aklına gelmez.
Gelmemeli de…”