Soluk..
Soluksuz kaldığım o dakikalar..
Kaybettiğim..
Kaybettiğim o heceler..
Işığımı kapattığım hiç bitmeyen o geceler..
Dünyaya tutunmam.
Hepsi can.. Hepsi kan.. Hepsi an..
Yıllar geçti zaman umutları yitirip savrultalı.
Kasırga etti her iklimimi.
Isınırım sandım, diken oldum.
Etrafıma zarar vermek değilde, en kötüsü kendime batıran tuz buz oldum.
Sen umutsuzca donmuş bir su bardağını içebilir misin ki? İçmekten çok yanar..
Dudaklarınız dokunduğu an yanar kızarır, oysa ateşten değil ya soğuktan yanar.
İşte bende öyle dondum ki ; Ne garip ki donmaktan yandım.