“Allah hiç kimseye taşıyabileceğinden daha fazlasını yüklemez. Kişinin yaptığı her iyilik kendi yararına, her kötülük de kendi zararınadır.”
Burada bir düşündüm ayetin diğer satırına geçmeden kendimce bir yorum yaptım.
............
Ama biz daha fazlasını isteriz Taşıyabileceğimize razı olmadan..İstedikçe ağırlaşır ağırlaştıkça isyan ederiz..Niye Ben?.Niye Ben? diye bir Suçlu ararız...Sabreden ve.Niye diye sorgulamayan olabilseydik..Allah her zorlukta bir kolaylık sunarak Bizi rahatlatacaktı..Ah Biz yok mu? O ben yok mu?.Neye direnç gösterirsek o varlığını sürdürecektir üzerimizde ,Koca bir YÜK olarak.
Hayatı akışına bırakıp verilene şükredip sadece çalışmalıyız..Bizim için..Ben için değil...
İsyan etme
Öfkenden merhamet bekleme
Bu Can daha çok kanar
Sebep arama olana bitene
Sebep
Sen ile bensin.
Can çıkar bedenden
Velakin
Huy sensin.
.....................
“Ey Rabbimiz! Unutur veya bilmeden hata yaparsak, bizi sorgulama.” “Ey Rabbimiz! Bizden öncekilere yüklediğin gibi bize de ağır yükler yükleme.” “Ey Rabbimiz! Güç yetiremiyeceğimiz yükleri bize taşıtma.” “Ve günahlarımızı affet, bizi bağışla ve bize acı. Bizim sahibimiz ve efendimiz sensin. Senden gelen gerçekleri, örtbas eden topluluklara karşı bize yardım eyle!”(Bakara 286)..