Düşündümde şunu farkettim;
Sen gittikten sonra çok yalnız kaldım. Sanki giden sadece sen değilmişsin gibi. Sanki seninle beraber bütün herşeyim de gitmiş gibi. Bütün duygularım, arkadaşlarım, kitaplarım, ailem gitmiş gibi... Ben çok yalnız hissediyorum... Düşünsene kitap bile okumak gelmiyor içimden.. Yaptığım herşey seni hatırlatıyor. Okula giderken seni düşünüyorum, derste aklıma geliyorsun bir türlü çıkmak bilmiyorsun.. Sonra uyuyamıyorum. Artık uyku nedir unutur oldum.. Aklımda bir tek sen ve kalbimde kırık parçalar... Nefret etmek istiyorum, bağırıp çağırmak istiyorum, sana vurmak istiyorum.. Ama yapamıyorum vurmaya kıyamıyorum, sana bağırmaya mecalim yok, zaten sevgim o kadar büyükki nefret dahi edemiyorum.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten ne yapmalıyım? Artık bir şey söyle, böyle nasıl yaşanır ben gerçekten bilmiyorum..