? Elbet birgün ?

Papatyanın olan güzelliği vurmuştu
kalbimden ilk defa beni...
Sonra sana rastladım Ağustos’un bir gününde...
İkinci kez vuruldum gönlümden...
Gülüşüne bakışına ve sesine...
Ve o günden sonra
Yıldızlarım sensiz sönük kalıyordu her gece ama karanlığa vuran benim siyahım aratmıyordu artık seni gökyüzümde...
Ürkekti sevdam açılmaya çekiniyordu
küçük bir çocuk gibi
Hata yapmışım gibi sanki
Kaçıyordu ayaklarım seni görünce
Bir gülümsesen bana sanki açılacak gibi geliyor ürkek yüreğime.
Gel be sevdiğim ben kaçtıkça sen hep gel...
Elbet birgün bir çıkmaz sokakta bir duvarın arkasına sıkıştıracaksın beni
Ve elbet o gün itiraf edecek sana aşkını ürkek yüreğim...
Her şey seninle olacak
...Elbet birgün?☁