ELFİDA

Üst üste duvarlara kaplanmış bedenim, ne güzel kaplanmış üstüme hiç çıkmayacak gibi kararlı ve keskin.

Üstüm başım toz içinde kirlenmişim, inkar etme sende bu tozların içinde kirlenmişsin.

Aynı tozların farklı bedenleriyiz, sen bende sessiz kalan ben sende, sessiz kalmayanım sadece.

Önümde duvar arkamda kocaman beni bekleyen hayat..

Bir cesaretle adım atsam ya da arkama dönüp o kocaman beni bekleyen hayata tutunsam yine de benimle gelir mi tozlarım arkamdan ?

Ya da bu duvarların arkasında kalan küçük bedenim gelir mi arkamdan?

Bir tutuş bir dokunuş bu kadar çaresiz bu kadar imkansız olur mu ?

Sen kendine hazır mısın Elfida? Veya cesaretin hazır mı cesaretli olmaya? Tozların arkandan gelse bile onlarla başa çıkmaya.