Elindekine bakıp övünme sakın,
Oyunbaz zaman, alır gider fark etmeden.
Korktuğun şeydir sana gerçek kıymeti öğreten,
Kaybetmekten korktuğun, yakan ateş gibi içten.
Ellerin sıkıysa bile tutamazsın,
Zamanın ve insanın acımasız yüzünü.
Değerini bilmedin mi, işte cezan hazır,
Kaybettin mi, artık pişmanlıkla yüzleşirsin.
Bakma gözlerime sakın öyle boş,
Benim için değersiz olanı anlatma.
Elindekine tap, o da yiter bir gün,
Ama korktuğun için yürekten bağlandığın,
O dağ gibi kalır ardında, silinmez bir iz.
Hadi, uyan artık! Korkunun kıymetiyle ölç,
Sevdiğinle değil, korktuğunla sınanırsın.
Elindekinin değil, kaybetmekten korktuğunun,
Sana öğrettiği sert gerçek, kalır dimağında.