ELVADA DENIZ GÖZLÜM

İnsanlar Yine Aynı Hayatına Devam Edecek Hiç Gece Olmamış Gibi
Kimi Hiç Derdi Yokmuş Gibi Davranacak Kimi İse Karanlığın Dehşetine Düşüp Kalkamayacak
Yorgunum Sanki Biraz
Biraz da Anlatamadığım Bir Durumdayım
İçinden Çıkılmaz Bir Hal Alıyor Seni Bulamayışlarım deniz gözlüm
Beklemelerimin Sonunda Gelmeyişlerin
Yazmalı mı Yoksa Susmalı mı
Önemli Değil Ölüm Yakın Nasılsa
Nasıl Olduğumu Bende Bilmiyorum Aslında
Bir Ben Varım Bu Odada Bir de Düşünceler
Dakikaların Anlamı Yok
Gözlerim Kapanıyor Ama Yazmak İstiyorum, Sadece Yazmak
Şu An Saat Düşlerimin Yarısı
Saatler Seni Çeyrek Geçiyor
Yalnızım Sensizim
Yine Sen Olmadan Bir Başıma Boşluk Sardım
Hiçlik Öptüm deniz gözlüm
Sensiz Kavgalarda Sensiz Gülmelerdeyim
Her Yerim Bağlı Her Yerim Kilitli
Karanlık Bir Oda
Bir Hapishane Gibi Sanki
Burada Ne Akşam Var Ne Gündüz
Meçhul Bir Yer Hiçbir Vakit Yok
Mevsimler Gelmez Buraya
Yağmurlar Yağmaz
Yürek Atmaz
Nefes Alınmaz
Göz Görmez
Dil Söylemez
Kulak Duymaz
Aşk Dediğim Ağır Geliyor Omuzlarıma
Bir Ateş ki Kuşların Kanatlarında Büyüyor
Bir Gül ki Dudağımın Kıvrımlarında Açıyor
Bir Aşk ki Yalnız Bir Şiirde Saklanır Sonsuza Dek
Bu Mektupta Duruyor Bütün Düşlerim Ama Kimse Bilmiyor
Ben Hiç Veda Mektubu Yazmadım Hayatımda Kimseye
Hele de Böyle Yaşlı Gözlerle
Şimdi diyorum elvanda deniz gözlüm