En uzağımdan talepler alıyorum, en yakınıma itiraz etmeye hakkım kalmıyor. Uzak duruyorum herkese, araya bir akıl mesafe bırakıyorum. Böylesi de fayda etmiyor. Fakat, bir insandan kaç tane var? Hiçbiri eşsiz değil. Benzettikleri kişilerin gerçek yüzünü gösteriyorum, kendime. Sonra tam o noktadan sesleniyorum dünyaya: Ben kimseye benzemem, çünkü ben bu dünyada yokum. Sadece hacim kaplıyorum. Hepsi bu...