FARK ETMEZ.....

Eninde sonunda kendine kalır insan. Sesler, görüntüler, samimi ilişkiler, sahte yüzler geride kalır. Yaşam karanlık, güneş vurursa olur biraz aydınlık, bazen günlük gülistanlık, bazen kocaman bir yalnızlık. Sığmazsın kucağına annenin, babanı da affet artık, nefretin önemsiz, sevgisizliğinin kullanma tarihi geçti. Hayat bu anlık kırıntılardan oluşuyor ve dünyanın umrunda değilsin küçüğüm. Uyu çocuğum, uzun uzun uyu, ölümü anla, yaşamı da öp dudaklarından. Varlığın ,yokluğun, karanlığın, beyazın, sadece bir masal. Bir yol bulursan ne mutlu, bir yol bulmazsan da fark etmez. Telaşa, kavgaya, gürültüye gerek yok. Sonunda her şey sessizliğe bürünür kelebeğim.....