Fazla özen hadsizlik getirir,
Her gönle dokunmak, her yüreğe yetişmek sanılır,
Oysa fazla eğilen dal kırılır,
Ve fazla değer verilen, hoyratça harcanır.
Özen, ölçüsüz olunca kıymetini kaybeder,
Sevgi, fazlasıyla yük olunca kalbi tüketir,
Edep, haddini bilmekle süslenir,
Aşırısı kibir doğurur, sabrı bitirir.
Her kapıyı çalmak dostluk getirmez,
Her yaraya dokunmak şifa vermez,
Fazla özende hakikat gizlenir,
İnsanı küçük düşüren yine kendi iyi niyetidir.
Sevgi de ekmek gibi ölçüyle yenmeli,
Özen de su gibi azar azar verilmelidir,
Aksi hâlde minnet değil, küstahlık doğar,
Ve insan, kendi değerini kendi elleriyle bozar.
Bil ki; fazla özen gösterdiğin yerde,
Haddini aşan sözler işitirsin,
Kendi tahtını kendi ellerinle yıkarsın,
Çünkü fazla özen, çoğu zaman hadsizlik getirir.