Fazladan Bir Yara

Üzülme,
En fazla bir tane yaram daha olacak.
Daha önceki derin yaralar yetmedi mi,
Beni parçalayan, kemiren acılar?
Ama korkma, bu yara da geçecek,
Kanla yıkanmış geceler gibi,
Sessizce kaybolacak zamanın içinde.

Hayat, tek bir tokatla bitmez;
Bize her zaman bir darbe,
Her zaman bir acı bırakır.
Ama unutmamalısın,
Ben zaten kırık dökük bir kale gibiyim;
Her yara, beni daha sert yapar,
Ve ben her seferinde yeniden ayağa kalkarım.

İnsanlar anlar mı bilmiyorum,
Ama en yakınların bile vurur bazen;
Sevgi ve öfke kol kola yürür,
Ve sen, en çok sevdiğine, en ağır darbeyi vurursun.
İşte ben bunu biliyorum,
Ve üzülmüyorum,
Çünkü bu yara da bir gün iz bırakacak,
Ama beni yıkamayacak.

Üzülme,
En fazla bir tane yaram daha olacak.
Sonrası, ben, ben olacağım;
Daha güçlü, daha gözü kara,
Ve hiçbir şey beni tekrar yere sermeyecek.

Acı, bir öğretmen gibi;
Ve ben, en acı dersleri bile
Gülümseyerek alacak kadar cesurum.
Yaralar, kan ve gözyaşıyla yoğrulmuş
Ama sonunda, her yara
Beni ben yapan bir madalyon olacak.

Üzülme…
En fazla bir tane yaram daha olacak,
Ve ben, o yara ile daha da sertleşmiş,
Dünyaya meydan okuyan bir varlık olarak
Ayağa kalkacağım.