GAZZE

Herkesin derdi kendine ağır,
Kimse bilmez, kimse sormaz,
Dil lal olmuş, kulak sağır,
Ama Gazze’de her taş feryat, her sokak mezar.

Bir çocuk bakar gökyüzüne,
Gökyüzü yok, duman var.
Bir anne sarılır bebeğine,
Kundağı kan, yüreği yanar.

Dünya kör, dünya suskun,
Vicdanlar çürük, sözler boş.
Gazze’nin çığlığı göğe uzanır,
Ama yere düşer, yankısı yok.

Herkesin derdi kendine ağır,
Ama Gazze’nin derdi insanlığa yeter.
Bir parça ekmek, bir yudum su,
Bir damla umut için kıyamet kopar.

Ey insan, uyan artık,
Sana dokunmadı diye kör kalma.
Gazze’nin derdi, senin sınavın,
Ya kalbin sağırdır ya da vicdanın yarım.