Ne olursan ol, yorgun yahut yaralı,
Hayatın yükünden omuzları daralı,
Karanlık geceler boğsa da içini,
Gel yine de, bırak kalbin bulsun yerini.
Yanlışın varsa, tövbenle güzelleş,
Gözyaşın aksın, toprakla birleş.
Her düşen yaprak bir baharı saklar,
Gel, yolunu arayan gönüller aklar.
Kapılar kilitli sanma hiçbir yerde,
Bir ışık yanar hâlâ kalbin derinde.
Kırılmış olsan da, dağılsan da bin,
Gel yine de, aşkın merhametine in.
Ne olursan ol, kimliğin neyse bırak,
Sevgiyle çözülür yılların düğümü, korkma, bırak.
Yeter ki adım at, yeter ki iste,
Gel yine de, yürek geniş bir gök iste.