Her nasip vaktine esir,
Ne erken gelir, ne geç kalır.
Zamanın akışıyla değil,
Ruhun olgunluğuyla gelir nasip.
Beklerken sabırla,
Özlerken sessizlikle,
Kalbin kırık parçalarını toplarken,
Görürsün ki her şey tam zamanında gelir.
Sevda, dostluk, kavuşma, kısmet,
Hepsi bir sır gibi gizli kaderde.
Ne acele edebilirsin, ne zorlayabilirsin;
Her nasip, kendi vaktinde parlar,
Kendi yolunu çizer, kendi ışığını saçar.
Sabret, bekle, inan;
Çünkü ne kadar erken gelirse şaşırırsın,
Ne kadar geç gelirse üzülürsün.
Ama geldiğinde, tam yerinde, tam zamanında,
Seninle olur, seni tamamlar, seni büyütür.
Her nasip vaktine esir,
Ve biz, ancak bekleyerek, anlayarak,
Ona kavuşmanın değerini biliriz…