GERÇEK ÖZGÜRLÜK

Bilim adamları, beynimizi 3'e ayırmış. En alt kısımda bulunan beyin sapının görevi, temel yaşam faaliyetlerini sürdürmektir. Yeme, içme, uyuma, cinsellik gibi ihtiyaçlar için bu kısım bize uyarı gönderir. Diğer adı da; ilkel beyindir. Bu kısımda mantık, duygu hiç yoktur. Kimileri buna ‘şeytani beyin' de diyebiliyor.
Bir üst katmanda limbik sistem vardır. Bu kısım da; sevme, sevilme, ait olma gibi ihtiyaçlarımızı karşılamamızı bize dürtüler. Burada duygular vardır ama mantık devre dışıdır.
En üst katman ise frontal lobdur. Bu kısım yalnızca insanlarda bulunur. Burada yüksek zihinsel işlevler devreye girer. İnanç, ahlak, etik değerler... Burada hem duygular hem mantık devrededir. İşte bizim insan oluşumuzun kaynağı beynimizin en üst kısmıdır.
“Beynin katmanları ile özgürlük arasında ne ilişki var?” derseniz, çok ilişki var derim. Çünkü özgürlük algısı, beynin hangi kısmını daha çok kullanıyorsak ona göre değişiyor.
Beyninin yalnızca en alt yani ilkel kısmını kullanan insanlar var. İlkel (sürüngen) beyin ona ne emredemiyorsa yalnızca onu yapıyor. “Ye, iç, uyu, birlikte ol" yani “hayatı yalnız haz ilkesine göre yaşa” diyor. Nefsinin esiri olmuş insan da bunu “ben istediğim her şeyi yapıyorum, ben özgürüm” diye düşünüp büyük bir haz ve mutlulukla yerine getiriyor.
Limbik sistemin emirlerine uyan insanlarda bir nebze duygu var fakat onlar da yine özgürlüğü “Her istediğimi rahatça yapabiliyorum, kendi kafamda uydurduğum doğrularım var, öyleyse dünyada benden daha özgürü yok" diye düşünüyorlar. Örneğin; “Bir bayan ne kadar açık giyinirse o kadar özgürdür, dinler ne kadar inkar edilirse o derece özgür olunur, ne kadar çok param olursa o kadar özgürüm” gibi.
Eğer biz insanlar, yalnızca bize has yaratılan en üst beynimizi etkin kullanırsak işte o zaman gerçek insan, gerçek “özgür” oluruz. Yani irademizi ne kadar etkinse o kadar özgürüzdür.
Dünyanın en özgür insanları tabii ki peygamberlerdi. Onlar dünyalık şeylere çok önem vermezlerdi. Az yer, az uyur, insani ihtiyaçlarını minimum derecede tutarlardı. En yüksek ahlak, inanç, hoşgörü, alçak gönüllülük, diğerkâmlık, sevgi, saygı anlayışı onlardaydı. En çok ilme onlar sahipti. Sürekli kendilerini geliştirirlerdi. İnsanlığın kurtulması için ellerinden gelenin en iyisini yaparlardı. Onlar, iradelerini en etkin kullanan insanlardı. Bizlere düşen de onların izinden yürüyebilmektir.
Gerçek özgürlük; nefsin her emrini anında yerine getirmek değil; irademizin hakimi olup yüksek insani değerler çerçevesinde bir hayat sürebilmektir. Kalıcı huzur ve mutluluk da anca bu şekilde elde edilebilir.