Gidiyorum.
Çünkü şimdi gitmezsem, bir daha hiç gidemem. Yavaş yavaş erir benliğim, kimliğim. Ben yok olur, ölürüm usul usul. Yavaş yavaş sen olurum. Sen olmamak için gidiyorum, ben kalabilmek için. Kendime gidiyorum, kendi iç yolculuklarıma çıkabilmek için. Kaçış değil bu, sakın öyle düşünme. Yarın yine sevebilmek, aşık olabilmek için birine. O müthiş duyguları yeniden yaşayabilmek için gidiyorum. Sana olan tutkum alışkanlığa dönmeye başladığı için gidiyorum.
Yarın sana baktığımda, “özledim” diyebilmek için gidiyorum. Sakın benim için kolay olduğunu sanma. Bunları yazabilmek için bile ne iç sıkıntıları çekitğimi anlatamam. Her kelime beynimi binlerce kez tırmalayarak çıkıyor. “oku bana” desen okuyamam, dile getiremem bu mektubu.
Sakın kızma bana. Anlamaya da çalışma. Sadece hak ver gidişime.
Başka bir gün, başka biriyle, yeniden yaşanır aşk. Yeter ki biz, sen, ben kendimiz kalmayı becerebilelim.
Elveda.