Kırıldı köprüler, yandı bütün yol,
Ne dost kaldı yanımda, ne de bir kol.
Gözlerimde ateş, dilimde öfke,
Gitmekten başka çare yok hepte.
Susturamadım içimdeki isyanı,
Kırdım zinciri, yırttım her anı.
Baktım ardıma, gördüm hep boş,
Gitmekten başka çare yokmuş.
Kimse tutamaz, kimse durduramaz,
Yüreğim taş gibi, kimse vuramaz.
Çekip gidiyorum, içim paramparça,
Gitmekten başka çare yok bu kavgada!