Gönül Demliği

Ey sevgili, burası gönül demliği,
Bir ömürlük serüvenin başı burası.
Her çay deminde anılar demlenir,
Her dua damlasında ruhun izi kalır.

Burası sıradan bir mekân değil,
Zamanın gölgesi bile ağır akar burada.
Her yudum, bir düşünceyi,
Her nefes, bir hatırayı taşır derinliğe.

Gel, ey vefalı, otur demliğin başına,
Yüreğini aç, ellerini dua için uzat.
Çünkü aşk burada sadakatle yoğrulur,
Ve kalplerin en karanlık köşeleri aydınlanır.

Gönül demliği bir okul gibi,
Her acı bir ders, her sevinç bir armağan.
Sessizliği dinle, bakışları oku,
Ve öğren ki aşk, sadece kalpte değil,
Ruhun derinliklerinde de yeşerir.

Demlikten yükselen buhar, hayatın özü,
Çay ve dua arasında kaybolur,
Ama yürekler bilir ki,
Sadakatle yoğrulmuş aşk,
Ne zaman geçerse geçsin,
Her zaman sıcak kalır,
Her zaman seni çağırır.

Ey sevgili, burası gönül demliği,
Gel, demle sözleri, karıştır anıları,
Ve bil ki burada sadece aşk yaşar baki,
Her damlası, ruhuna dokunan bir hatıra,
Her yudumu, ölümsüz bir öğüttür hayata.