GÖRÜNMEZLİK 3

.....
Her defasında yazıp yazıp sildiğim
Sonra kendime bile güldüğüm aciz
Yüzüm ile bir kez daha hayal kırıklığına
Uğruyorum.
Yazmaktan bu kadar nefret ederken
Aslında bana en iyi gelen şeyin yazı olduğunu bilmek ne ironik..
Kalemimin beni kontrol altına alması
Birer birer satırlara eşlik edip
Heybemdeki yüklerin hafiflemesi
Vücuduma veren hafiflikte hissediyorum
Aslında hiç yaşamadan acı çekmek
Görüyorum oradayım..
Sanki yaşıyormuşum gibi bedenimde taşımak
Ne kadar tuhaf değil mi?
İçimde bir yerde Kurtulmak isteyen bütün çığlıklarıma
Eşlik eden aynaya baktığımda başka birini görür gibi oluyorum
Elimi uzattığımda aslında o kişinin ben olduğumu farkettiğimde gözyaşlarım çenemin altına kadar ulaşmıştı bile..
Biliyorum ne kadar çabalarsam çabalayım
Hiç bir zaman gökyüzündeki yıldızlara
Ulaşamayacağım
Ve ya yağmurda sırılsıklam olmayacağım
Veya yorulana kadar dans etmeyeceğim
Neden mi?
Bilmiyorum içimde ki bu boşluk buna engel
Oluyor ve durduruyor beni..
Sanki başkasının acısıymış gibi
Zihnimde görüntüler belirleniyor
Aslında hiç yaşamadığım Şeyler
Ama o kadar gerçek ki
Yarana tuz basılmış gibi
Boğazın düğüm düğüm oluyor yüreğin
İse tuza eşlik ediyor
Olmak istediğim yer belli değil
Bulunduğum yerde
Sürükleniyorum belkide bilinmeyen sonsuzluğa..
Yada beni kurtaracak sona..