Zorluklar ile mücadele etmene rağmen
Aslında nerde durduğunu henüz bulamadın
Kayıp giden yıldızların arasında kaybolup
Kendinden ağır olan yükünü yükleyip
Birer birer gökyüzünden yeryüzüne düştüler
Sanki bir suç işlemişsin gibi toplandılar başına..
İçindeki çığlıklar durdurulamaz hale geldi
Sanki vücudun parçalara ayrılıyormuş gibi
Neyin çözüm olacağını idrak edemiyorsun
Nefesinin yüzüne verdiği sıcaklık ile
Ürperiyorsun
Sanki yıllardır ciğerlerinin çürüdüğünü bir nefes ile nasıl acı verdiğini hissediyorsun
Ne kadar saçma değil mi
Hepimiz acılardan ders çıkarıp
Tecrübeli sayıyoruz kendimizi
Halbuki yine olsa aynı şeyi yapacak
Kadar korkusuz değil miyiz
Nefes alıyoruz çünkü yaşamanın bize verdiği bir olanak
Kalbimiz atıyor evet..
Koca bedenimizin içinde saklanan yükü ağırlığından fazla olan
Sıkıştı sıkışacak bir yumruk gibi ayakta tutuyor bizi
Defalarca aynaya bakmaktan çekindiğin
Sürekli kendime sorular sorduğun
Bu yaşam döngüsünde
Neden herkes yabancı
Neden içimde ki bu acıyı bastıramiyorum..
Neden sıradan insanlar gibi sadece günümü
Sevdiklerim ile geçiremiyorum
Yoksa zihnim ele mi geçerdi bedenimi
Yapamadığım da pes edişelerim
Sinirlenip tekrar yol aldığım
Bir adım ileri attığımda on adım geriden devam edişlerim
Aslında hedefime hiç ulaşamadığım..
Görünmezliği oynuyorum....
Devami.....