Eskiden garip gelirdi. Etrafında onca insan olurken tek olmak.. Ya da varlıkları varken yoklukları olmak. Tam da burdayım. Memnun muyum? Her ikisi de. Memnun olmam, kendimi bu ırmaksız yerde su gibi akıp gitmem ve bir suya ihtiyaç duymamam. Memnun olmadığım ise sadece aynadan bakarak göz bebeklerimin içinde onları görmem. Tek şey gözümün içinde olmaları ama gözümün önünde olmamaları. Ben söz verdim neye mi? Kendinizi örnek alıcağınız insanlar gibi yetiştirin düzenli olun, hayata boş gözlerle bakmayın, istikrarlı, başarılı, sorumlu kişi haline getirin sonrasında bu insan ideolum diyebilecek tek kişi kendiniz olduğunu bilin.. Kendinizi iyi, ahlaklı bir insan olarak yetiştirin. O zaman göreceksiniz ki var olan insanların yokluklarını, içinizin bile hissetmediğini. Ve tekrar göreceksiniz ki gözününüz içindeki figürların yansımadan ibaret olduğunu.