Seni her düşündükçe kalbimden bir şey geliyordu, tam yüreğimin yarasında duruyordu.
İlmik ilmik dokundu gözlerin, daralan ruhuma.
Bedenim milimine kadar yanıyordu, cayır cayır içimde.
Dön bak bana; bir kere bak sonra tut kalbimi gözlerinden.
Çünkü baktığın her yer kalbim senin kalbine seslenip beni sana uzakta kalan her süreye, saniye saniye getirecekti..
Durma, şimdi beni hiç ağlatmayacak mışsın gibi kana kana gözyaşımdan iç..