Gülendam

Ayaklar çekermiş akılsız başın cezasını.
Bunların yüreğine ağır gelen bir şey yok mu Gülendam!
Nasıl da rahatlar bazı cümleleri sarf ederken.
Bir keresinde bana şey demiştin...
'Yüreğime sığmıyor yük ettiklerim.
Taşıyamıyorum artık.'
At gitsin be Gülendam demiştim ben de.
Gözlerin dolu dolu bir tebessüm belirmişti güzel yüzünde.
Ve boğazın düğümlenerek tiz sesinle sadece
'Atılmıyor ki' diyebilmiştin.
İşte Gülendam akılsız başının cezası ile yüreğine yük ettiklerini,
Yine yüreğin çekiyordu.
Ayakların yine yürüyor, yine koşuyor fakat yüreğin iflasın eşiğinde
Sana meydan okuyordu.
Fazla insan alma hayatına yorulursun.
Ve birini aldığında da ne olur çok bağlanma.
Her an bitecek, her an gidecek say ve kendini harcatma.
Yüreğine kimseyi yük etme Gülendam.
Sonra taşımakta zorlandıkça göz yaşlarınla ödersin cezasını.