Gülümsemek yarabandi gibidir,
Sessizce sarar yırtılmış deriyi.
Ama acıyı dindirmez,
Sadece görünmez kılar izini.
Düşer dudaklara ince bir çizgi,
Gözlerin ardında fırtınalar gizli.
Kimse bilmez, kimse sormaz,
Yaralar hâlâ kanar içten sessizce.
Bir tebessümle geçer zaman,
Ama hatıra kalır, acı derin.
Gülmek bir örtü, bir kandırmaca belki,
Ama insan yine de umutla bakar, yeniden.