Telaş sarmış herkesi gün batıyor diyorlar neden evlere kaçıyorlar, oysa bilmiyorlar günün en güzel saatini , oysa bilmiyorlar gökyüzünün denizle buluştuğu o ölüm saatini . Oturup bir iskeleye uzaklara dalmanin keyfini tam o zmanda oturup destanlık kitapları bitirmeyi. Oysa bilmiyorlar tam da bu saatte gokyuzunun konuştuğunu.
Ne çok şey eksiliyor, ne çok şey kaybediyorlar bilmiyorlar. Mesela uzaktaki sevdiğine gülümsemeyi, küçük anıları hatırlamayı, büyük sevdalara dalmayi hani bilseler gün batiminin sırlarını kosa eve değil sahile gelirlerdi . Denize hasret kalanın hikayesini o zman anlarlardı ????