Günaydın gece.

Günaydın ,kaygısız yanım.
Bugün dildeki terazi bozuk.
Yani bi miktar kaba sabayım.
Ve bi kolye gibi taşıyorum boynumda hüznü.
Umudu ve de düşü..
Düşe kalka öğrendiğim şeyleri,
Bu yüzden saklıyorum belki..
Biliyor musun ? Her yeni güne sığdırdım ben seni.
Özenle büyüttüm içimde.
Bunu yıllara böl ve düşün.
Şimdi seni süsleyerek yerleştirdiğim
Her yeni günden nasıl çıkartacağım ?
Gitmek mi bu ?
Gitmek, ben duymadım, ben işitmedim demenin bi yolu gibi.
Hem de kötü bi yolu gibi.
Gitme sen.
Birine ait hissetmenin gerektirdiği ,
Tüm duyguları içinde barındırıyorsun.
Bırak ayağım yere basmasın.
Ellerine dokunayım , Hiç geçmesin tesiri.
Yaralarım var şurada.
İyileştir beni.
Sahi bu kaçıncı ısrarla sevişim seni ?
Ve bu konudan kaçıncı geçişimiz ki ? İnan bilmiyorum.
Farkında mısın ? Sende bilmediğim
Hep birşeyler var gibi..
Zaten taksidi bitmedi henüz ümit ettiğim şeylerin.Yani sıradakine geçemez haldeyim.Sakın kurtarma beni.
Ki ben seni sevmekten değil.
Bunları sana söylemekten vazgeçtim.Çünkü sen içimde öyle büyük bi uktesin ki.Öylece içimde kalmana izin veremem.Kendimden feragat edebilirim de , Senden asla edemem.Tüm heveslerimin en nihai yeri senin yanın.Zaten gerisi de mühim değil.Eğer sorarlarsa bir gün.Birisi var derim.Geldiğim , Sevdiğim, Gidemediğim birisi var.
Anlamaz onlar. Ben öyle yaptım.Yoluna bırak sende.