Benim güvendiğim insanlar vardi hepsi hayal kirikliği yarati hepsi tükendi iste ne kadar birine güvensem hayal kirikliğina uğruyacağimi bilerek umudumuz kesmeden güvenmeye calisiyordum belki iyi biri cikar belki vazgecilmezdir diye düşünürdüm sanki hayat benle savaşiyor ve ben pes etmeden mucadelemi dewam etiriyordum severdim kaybederdim guvenirdim kaybederdim bu kadar başarisizdim yenemiyordum halla umudumu kesmeden direnip savaş icerisindeyim birgun sevecek ve güvenebileceğim birinin karşima cikacak umuduyla savaşiyordum hayatim alt üst olmuş en cok zoruma giden neydi biliyormusun asla birakmiyacam seni sen duşersen ben dik dururm yaninda senle savaşirim diyen insanin bana bu savaşi kaybetirmesiydi hani derler ya Allah sevdiğine yaşatir daha güçlü ve dik olmasi icin .